Urodził się w 1952 roku w Zarzeczu k/Rzeszowa. W 1971 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Studia na wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 1976. Specjalizuje się w rzeźbie monumentalnej, kameralnej i sakralnej.

Krakowski rzeźbiarz w wielkim stylu kontynuuje dobre tradycje rzeźby pomnikowej.

Jest autorem wielu realizacji pomników papieża Jana Pawia II. Ze wszystkich prac przedstawiających Jana Pawła II emanuje skromność artysty i jego pokora wobec wielkości papieża.

Do ważniejszych należą: pomnik Jana Pawła II w Częstochowie – 1999, Stalowej Woli -2002; Brooklyn, New York, USA – 2005; “Barka”w Pile – 2006; w Wieluniu – 2006; w Głogowie Małopolskim – 2006; Woli Raniżowskiej – 2006; Witnicy – 2007; “Opoka” w Maruszynie – 2007; Cmolas – 2007; w Buszkowicach – 2008; Merylville, USA;

Jest autorem pomnika Czynu Patriotycznego w Tuczynie -1990; pomnika Komendanta J. Piłsudzkiego w Opatowcu – 1994; pomnika Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Głogowie Małopolskim – 2004;

Osobny rozdział w twórczości prezentują popiersia. Należądo nich m.in. realizacje pt: “Wielcy Polacy”: popiersie Marszałka J. Piłsudzkiego w Krakowie – 2003; popiersie Marszałka Rydza Śmigłego w Krakowie – 2004; popiersie św. Królowej Jadwiga w Wolbromie – 2006; popiersie Prezydenta Gabriela Narutowicza w Krakowie – 2007; popiersie Michała Oczapowskiego w Puławach – 2007; popiersie Ignacego Mościckiego w Krakowie – 2008.

Do realizacji sakralnych należą: figura Matki Boskiej w Krakowie – 1994; droga krzyżowa do kościoła p. w. Dobrego Pasterza w Krakowie – 1999; rzeźba Św. Antoniego w Bronowicach Małych – 2002; rzeźba św. Brata Alberta w Kolbuszowej – 2007; “Tajemnice Światła” w Merylville, USA – 2009.

Nagrody i wyróżnienia: wyróżnienie I – stopnia w konkursie na pomnik Generała Władysława Sikorskiego w Rzeszowie – 1988; I nagroda w konkursie na pomnik JP II w Pile – 2005; III nagroda na pomnik JP II w Częstochowie – 2005

Publikacje związane z artystą w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

„Wystawa rzeźby: Współbrzmienie form” (2011)

„Chopin. Dialog przestrzeni – rzeźba” (2010)

Wybrane prace:

Urodzony 2 listopada 1964 roku w Częstochowie, absolwent wydziału malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni Prof. Ludwika Maciąga w roku 1988, aneks z rzeźby w pracowni Prof. Adama Myjaka.

Janusz Knorowski prowadzi pracownię rysunku na wydziale malarstwa ASP Warszawa, oraz pracownię malarstwa na wydziale: Sztuka Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych. Blisko współpracował z Ludwikiem Maciągiem.

Zrealizował 30. wystaw indywidualnych oraz wziął udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Jest jednym z najoryginalniejszych artystów malarzy swojego pokolenia.

Janusz Oskar Knorowski ma po mistrzowsku opanowany warsztat, niesamowite poczucie koloru. To, co oferuje malarz, to przede wszystkim spotkanie z naturą, z przyrodą. Artysta maluje z wielkim rozmachem.

Malarstwo Knorowskiego oparte jest na grubo położonej farbie i kontrastach.

Wybrane prace:

Artysta związany przez wiele lat z Janowem Podlaskim i SK Janów Podlaski.

Urodzony 29 października 1942 r. w Lublinie – malarz, miłośnik koni i instruktor jeździectwa, organizator rajdów konnych, wielokrotny uczestnik i współorganizator plenerów janowskich, pedagog, „człowiek bujnej osobowości i temperamentu”.

Na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych był uczniem profesorów Eugeniusza Eibischa, Michała Byliny i Ludwika Maciąga. Dwaj ostatni, jak sam przyznawał, wywarli ogromny wpływ na jego życie i twórczość. Dyplom uzyskał w 1974 roku w pracowni prof. Byliny i prof. Maciąga.

W 1975 roku wziął udział w I Ogólnopolskim Plenerze Malarskim w Janowie Podlaskim. Zauroczony niezwykłą atmosferą nadbużańskiej osady, okalających ją malowniczych pejzaży, a przede wszystkim końmi z janowskiej stadniny (do czego przyczynił się niewątpliwie prof. Maciąg, który jako żołnierz AK ukrywał się po wojnie przed NKWD, pracując w stadninie jako masztalerz) związał się na trwałe z Podlasiem, Białą Podlaską i Janowem, gdzie osiedlił się w 1990 roku, po zakupie XVIII-wiecznego mieszczańskiego Domu Ryttów, w którym przez wiele lat prowadził Galerię Autorską i Dom Pracy Twórczej.


W ponad 200-letnim dworze stworzył swoistą artystyczną enklawę ducha i tradycji dawnej polskości. „Postrzegany przez lokalną społeczność jako oryginał i niespokojny duch, […] stał się nie lada atrakcją i twarzą uśpionego na ogół miasteczka (budzącego się raz do roku w sierpniu, podczas słynnej na cały świat aukcji koni arabskich) […]” – pisał w pośmiertnym już wspomnieniu o Falkiewiczu Waldemar Golanko.

„Tematami obrazów Macieja są okoliczne pejzaże, pola, woda, domy i ogrody Janowa Podlaskiego, własne podwórko, wnętrze domu i ludzie, którzy ten dom nawiedzają, a szczególnie konie, po prostu najbliższy świat.” – pisał w przedmowie do katalogu prac malarza Stanisław Baj (Maciej Falkiewicz – malarstwo, rysunek, grafika, 2008). „Miłość do koni” – jako główną przyczynę osiedlenia się w Janowie, w niedalekim sąsiedztwie SK Janów Podlaski, wskazywał także sam Falkiewicz.

Zakorzenione w tradycjach polskiego malarstwa rodzajowego i pejzażowego prace Macieja Falkiewicza znajdują się w zbiorach wielu muzeów i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą (m.in. w Muzeum Regionalnym w Siedlcach, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej, Muzeum Lubelskim, Centralnym BWA i Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie). Dorobek artysty prezentowany był na ok. 80 wystawach w kraju i za granicą.

Promotorzy: Lucyna i Tomasz Gołąb *. Uznani i cenieni lekarze, mecenasi artystów, w których sercach galopują konie…

* Clinica Medica sp. j. Zakład Medycyny Nuklearnej w Tychach, diagnostyka scyntygraficzna i terapie radioizotopowe.

Źródło: skjanow.pl

Wybrane prace:

Źródło: falkiewicz.janowpodlaski.pl

Urodzony w Lublinie w 1945 roku. Absolwent Wydziału Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku.

Wystawy indywidualne w latach 1971-2012 w Zamościu, Lublinie, Warszawie, Łodzi, Szczecinie, Gdańsku, Nałęczowie, Kazimierzu Dolnym, Stalowej Woli, Orońsku. Udział w wystawach zbiorowych w kraju i poza granicami.

Autor konkursowych rzeźb monumentalnych w Zamościu, Lubartowie, a także w Zwierzyńcu, w Burgas (Bułgaria), w Debreczynie (Węgry), Inami (Japonia) oraz Viller le Lac i La Bresse (Francja).

Prace w zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi, Muzeum Miedzi w Legnicy, Muzeum Lubelskiego w Lublinie, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej oraz w galeriach i zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Laureat licznych nagród i wyróżnień w konkursach i wystawach. Uczestnik polskich i międzynarodowych plenerów rzeźbiarskich.

Swoje prace realizuje w materiałach trwałych, takich jak granit pozyskiwany z głazów narzutowych, marmur i brąz.

Wybrane prace:

Rzeźbiarka i krytyk sztuki.

Zna i lubi zwierzęta. Są one najczęściej modelami jej rzeźb znajdujących się w prywatnych zbiorach w wielu krajach Europy, w USA i Kanadzie.

Wybrane prace:

Urodzona w Krośnie. W latach 1998-2003 studia w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Szkła i Ceramiki. Od 1995 roku bierze udział w wielu wystawach i konkursach, m. in.: we Wrocławiu – „Szkło Młodych”, Polanica „Dni Szkła”, Wratislavia Cantas (1998-2001), w latach 2002 i 2004 w Arsenale, w Świdnicy (Klub Dziennikarza – 2002), Zachęta (2004) Warszawa. Wystawy indywidualne – „Miejsce sztuki” (Wrocław 2002) i „Balutta Elastica” (BWA Wrocław – 2004).

Za swoje prace zdobyła wiele nagród. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2002).

Wybrane prace:

Urodzony w 1963 roku w Brzegu. Absolwent wydziału rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1991). Swoje prace wystawiał w Polsce, Czechach, Holandii, Niemczech, Anglii, Irlandii. Miniatura rzeźby kladrubskiego konia znajduje się w zbiorach księżniczki Anny. W swojej pracowni rzeźbi, odlewa, spawa…

Najważniejsze wystawy: 1994 – Naarden – Holandia; 1995 – Heemstede – Holandia; 1997 – Ijsselstein – Holandia; 1999 – Hude – Niemcy; 2001 – Naarden – Holandia; 2004 – Wrocław – Polska; 2008 – Pardubice – Czechy; 2011 – Praga (czeski parlament) – Czechy; 2012 – Praga (Galeria Millenium) – Czechy; 2013 – Pardubice (Agrofert Park) – Czechy.

Ważniejsze realizacje: 1997 – Wrocław – Pomnik zwierząt rzeźnych (brąz); 2007 – Pardubice – Energy (brąz); 2008 – Brzeg – Pielgrzym (brąz); 2010 – Pardubice – Fantom (brąz); 2010 – Pardubice – Josef Váňa (brąz); 2011 – Wrocław – Winner (stal nierdzewna); 2013 – Victory (stal nierdzewna).

Wybrane prace:

Stanisław Chomiczewski urodził się w Sławatyczach na Podlasiu. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Mieszka i tworzy w Uhryniu w Beskidzie Sądeckim.

Jest miłośnikiem i hodowcą koni. Koń jest częstym bohaterem jego obrazów i wiernym towarzyszem na co dzień. Jego obrazy znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych oraz muzealnych w kraju i zagranicą.

W 2004 roku odbyła się polska edycja wystawy międzynarodowej „Europe in Art” organizowanej przez min. Bank BPH, której uczestnikiem był Stanisław Chomiczewski. Jego praca została wybrana z pośród 30 tysięcy obrazów artystów z całej Europy.

Uczestniczył w wielu plenerach malarskich: Indie, Meksyk, Korsyka, Macedonia, Ukraina, Grecja, Szwecja, Słowacja, Polska.

Wybrane prace:

Grafik, malarz, portrecista, ilustrator i rzeźbiarz.

Posługuje się wieloma technikami artystycznymi. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi; dyplom w Pracowni Projektowania Graficznego pod kierunkiem prof. Bogusława Balickiego (1937-2010).

Studiował także w Medien Akademie w Berlinie.

Dwadzieścia trzy lata spędził w Niemczech.

Autor kutych skrzydeł zabytkowej bramy wjazdowej do Stadniny Koni w Janowie Podlaskim i wielu obrazów znajdujących się w zbiorach Stadniny.

źródło: Malują, rysują, rzeźbią konie – Piotr Dzięciołowski.

Oficjalna strona Facebook artysty

Wybrane prace:

„Fotografia i konie to moje pasje.

Pomimo tego, że jestem amatorką bez przygotowania zawodowego, moje zdjęcia chętnie wykorzystują różne gazety w Polsce i na świecie.

Fotografią zajmuje się od 1997 roku.

Moje nazwisko kojarzy się głównie z wyścigami konnymi na Służewcu w Warszawie, gdzie robiłam i robię zdjęcia i jeździłam konno.

Po ciężkim wypadku związałam się z hipoterapią prowadzoną przez Fundację Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym HIPOTERAPIA w Warszawie.

To dzięki Fundacji wróciłam do jazdy konnej i fotografii i jestem jej za to bardzo wdzięczna!”

Oficjalna strona Facebook artystki

Wybrane prace: